Joop van der Hor, geboren in 1954 in Rotterdam, is een betrokken inwoner van Spijkenisse. Hij is naast columnist, ook trouwambtenaar, presentator, schrijver, ambassadeur van Villa Joep en pakt nog meer op wat op zijn pad komt. Hij werkte als persvoorlichter van de politie, is getrouwd en woont nu met zijn vrouw Gina in een appartement in Spijkenisse. In 2018 ontving hij de Nissewaardpenning uit handen van burgemeester Salet voor zijn inzet. Hij kijkt veel om zich heen en schrijft over allerlei zaken in zijn columns.
Vorige week is Sinterklaas aangekomen in het vestingstadje Hellevoetsluis. Heel Nederland en de Overzeese Rijksdelen, als ik ze zo nog mag noemen, was er getuige van, want het geheel werd uitgezonden op nationale televisie. Te midden van al die verwachtingsvolle kinderen, vaders, moeders, oma’s, opa’s en een paar complotdenkers die niet geloven dat Sinterklaas echt bestaat, ontwaarde ik mijn kleine lieve jeugdvriendin met de verwarde haren; Diewertje Blok. Ze keek mij recht in mijn gezicht en ik zag dat ze mij herkende. Ik beantwoorde haar ‘wat ben jij oud geworden’ blik met eenzelfde blik en zo wenden wij snel onze blikken af.
Ik zag opgeluchte kindergezichtjes bij het binnenkomen van de stoomboot. Maar was het wel de echte stoomboot? Waar was de ‘Spanje’, de echte boot van Sinterklaas? Die was met cadeautjes en al gezonken, althans zo wilde het Sinterklaas journaal ons doen laten geloven. Kinderen hebben huilend voor de beeldbuis of beter gezegd het platte scherm zitten kijken en een groepje complotdenkers zag er een opzettelijke terroristische daad in van Hugo de Jonge die daarmee de aandacht wilde afleiden van de vele enorme problemen waarmee het kabinet de laatste maanden worstelt. Ook zouden er enkele miljoenen in cadeaupapier verpakte kindermondkapjes aan boord geweest zijn en legodoosjes met bouwsteentjes voor mini ziekenhuisjes met IC kamertjes en hele kleine ieniemienie injectiespuitjes. Weer anderen gaven Oekraïne de schuld van het opzettelijk doen laten zinken van de stoomboot om daarmee de publieke opinie te beïnvloeden door de Russen ervan de schuld te kunnen geven.
Aan boord van de reserve pakjesboot ontwaarde ik een mij vaag bekende roetveeg Piet…. maar even tot hier! Terug naar de Goed Geiligman. Nee dit is geen verspreking lieve luisteraars, want de met een keiharde staf in zijn hand naar kleine jongetjes zwaaiende schijnheilig kijkende oude man, is immers een bisschop van de oude stempel. Een echte pedo die zich ’s nachts laaft aan het bloed van kleine kinderen! Dit zijn overigens niet mijn woorden of gedachten. Nee, dit is wat weer een andere groep complotdenkers vindt en op internet op verborgen enge websites prediken.
U vindt dit wellicht een wat verwarrende column. En dat is het ook. Ik ben geheel van het padje want ik weet niet meer wat of wie ik moet geloven. Ik ben opgegroeid met een aantal vaste waarden en normen waar in mijn jeugd niet aan werd getoornd. Je schoen zetten bij de kachel en een Piet die niet geel, groen of oranje, maar zwart uit de schoorsteen kroop om een eerlijke chocolade letter in mijn schoentje te stoppen. Opgegroeid met een rotsvast geloof in een gulle bisschop die met zijn vieze smerige jatten van kleine jongetjes afbleef. Ik hoefde niet bang te zijn voor pastoors, monniken, bisschoppen, ja zelfs nonnen. Ik voelde mij als kind volkomen veilig als ik door de enig echte en oprechte Goed Heiligman op schoot werd genomen en had geen enkele angst of bijgedachte bij het zien van een Zwarte Piet. Nu kan, mag of wil je het ‘Z’ woord niet meer in de mond nemen. Zwarte Piet is out of order.
Of dat erg is? Voor een groepje als zwarte Piet verklede en met eieren en verf gooiende boeren in Steenwijk en een enkele verdwaalde of misschien wat verwarde autochtone Hollander wel. Of dat erg is? Tja, wat zal ik zeggen. De tijden zijn veranderd. Maar is dat ook echt zo? Nee, de tijden blijven komen en blijven gaan. Het is de mens die verandert en wel in zo’n hoog moordend tempo dat ik het soms niet meer bij kan houden.
Zelf ben ik blij met het excuus van de premier inzake de rol van de Nederlanders met betrekking tot de slavernij. Het werd hoogtijd ! Vraag me alleen af wat een excuus van Rutte nog waard is na alle excuses die hij aan alles en iedereen inmiddels heeft gegeven. Daarom bied ik alle afstammelingen van slaven mijn eigen oprechte excuses aan. Niet omdat ik mij schuldig voel, niet omdat ik er ook maar enigszins schuldig aan ben, maar omdat ik mij nimmer heb gerealiseerd hoe groot de pijn was en is bij mensen wiens (over)grootmoeder nog als slavin op een plantage moest werken voor blanke overheersers zoals de oma van de van origine Surinaamse Sher Molly uit Rhoon die hierover frank en vrij en vooral in vrijheid hierover met mij sprak.
Dank Sher voor het delen van jouw emoties, je gevoelens en de oprechte manier waarmee je mij voorgoed hebt overtuigd dat zwarte Piet vooral niet vergeten moet worden, maar wel, net als Piet Heijn, Jan Pieterzoon Coen, de Rotterdamse familie Hoboken en vele andere vroegere eigenaren van het kasteel van Rhoon en groot industriëlen en reders uit wijde omgeving, voorgoed de geschiedenisboekjes ingaan. Niet als helden, maar als overheersers, mensen die grof geld verdienden aan mensenhandel.
Haal daarom ook de standbeelden weg uit de openbare ruimte, maar vernietig ze niet! Plaats ze in de ‘Tuin van de Schande’ in het op te richten Slavernijmuseum.
