Joop van der Hor, geboren in 1954 in Rotterdam, is een betrokken inwoner van Spijkenisse. Hij is naast columnist, ook trouwambtenaar, presentator, schrijver, ambassadeur van Villa Joep en pakt nog meer op wat op zijn pad komt. Hij werkte als persvoorlichter van de politie, is getrouwd en woont nu met zijn vrouw Gina in een appartement op de Hongerlandsedijk. In 2018 ontving hij de Nissewaardpenning uit handen van burgemeester Salet voor zijn inzet. Hij kijkt veel om zich heen en schrijft over allerlei zaken in zijn columns, welke voorheen vooral te lezen waren in krant De Botlek. Lees hier zijn eerste column op Spieke.
Heb je het al gehoord? Abba heeft een nieuw album gemaakt, het eerste in 39 jaar! Afgelopen week hoorde ik op Radio Rijnmond de track van ‘Voyage’ zoals de naam van het album luidt. Nou ben ik op weerman Ed Aldus na zo’n beetje de grootste fan van deze band en vooral van zangeres Agneta Fältskog wiens foto boven mijn bed prijkte. Ik was tot over mijn oren verliefd op de blonde Zweedse schone. Ik wilde als 18-jarige met haar trouwen en dat is ook gebeurd. Alleen heet ze geen Agneta en is ze geen 1.80 mtr op hoge hakken maar heet mijn vrouw Gina en heeft ze de lengte van een bovenmatige smurf. Maar ze zijn allebei blond, dat dan weer wel! Maar goed, ik ben ook geen Björn Ulvaeus, wel een stuk knapper maar dat telt niet als de ander beschikt over Money, Money, Money en multimiljonair is.
Ik hoorde afgelopen week dus het nummer ‘Don’t shut me down’. Bij de aankondiging ervan ging ik recht zitten, spitste mijn oren en begon spontaan oksel te klotsen want welke stem hoorde ik als eerste? Inderdaad, van de inmiddels 71- jarige Zweedse ex vamp. Maar na een halve minuut raakte ik lichtelijk teleurgesteld want het nummer pakte mij niet. Ik vond het meer een song voor op de B-kant van een single. Een single? Wat is dat? Zo vragen dertigers zich nu hardop af. Nee niet op Tinder of andere datingsite gaan zoeken, een single is een klein zwart plaatje zoals een LP een groter exemplaar daarvan is. Wat een LP is? Oké, ik geef het op, ik voel me nu zo ontzettend oud worden, schakel maar lekker over naar Radio 538 of Q-Music. Maar goed, een dag later hoorde ik voor de tweede keer het nummer. Mijn weerstand tegen de simpele welbekende Abba- akkoordjes en slim gearrangeerde melodie met de welbekende tingeltangelpianoriedel van Benny Andersson, de ex van de destijds ook zeker bepaald niet onknappe roodharige zangeres Anni-Frid Lyngstad, begon met de minuut af te nemen. Halverwege begon ik lekker mee te zingen, kreeg ik weer vlinders in mijn buik en danste ik de kamer rond met in mijn armen de onzichtbare Agnetha, de Dancing Queen uit mijn jeugd. Ik had even later, toen mijn eigen mini Agneta op haar slippers en ochtendjas de kamer binnen kwam wel wat uit te leggen. Ze heeft het geaccepteerd want anders zat ik nu in de gesloten afdeling van rusthuis Weltevree.
Op 5 november komt het album uit, denk dat ik de nacht ervoor in mijn slaapzak maar voor de winkel van Radio Modern ga liggen want die plaat moet ik hebben! What the fuck is Radio Modern’ zal Kim van de Kant zich nu afvragen. De magic touch van Abba heeft na 39 jaar weer toegeslagen. Hoe vaker je het nummer hoort, hoe vertrouwder het klinkt. Tja, The winner takes it all. Thank you for the music Abba!
Joop van der Hor
Beeld: Joop van der Hor – gemaakt tijdens een concert in Ahoy (“Gewoon met een normale camera met zwart wit rolletje, haha.”)
.
