Joop van der Hor, geboren in 1954 in Rotterdam, is een betrokken inwoner van Spijkenisse. Hij is naast columnist, ook trouwambtenaar, presentator, schrijver, ambassadeur van Villa Joep en pakt nog meer op wat op zijn pad komt. Hij werkte als persvoorlichter van de politie, is getrouwd en woont nu met zijn vrouw Gina in een appartement in Spijkenisse. In 2018 ontving hij de Nissewaardpenning uit handen van burgemeester Salet voor zijn inzet. Hij kijkt veel om zich heen en schrijft over allerlei zaken in zijn columns.
Sinds de laatste keer dat ik iets heb geschreven over de wijkraad Hoogvliet is er van alles gebeurd. Zo ben ik aangeklaagd omdat mijn column voor weekblad de Havenloods meer leugens zou bevatten dan dat er gaten zitten in een Emmenthaler kaas, is een wijkraadslid letterlijk ziek geworden van de sfeer, is een klacht van een ander wijkraadslid nog steeds niet naar behoren afgewikkeld en heeft weer een ander wijkraadslid een oproep op facebook gepubliceerd om geld in te zamelen voor ‘onschuldige’ goederen voor het Oekraïense leger waaronder drones en nachtkijkers. Kijk, als je kleding, tenten, eten inzamelt dan snap ik het en doe ik er nog aan mee ook. Zelfs soldaten mogen van mij extra eten krijgen om op krachten te komen voor het voortzetten van hun vrijheidsstraat. Maar drones en nachtkijkers? Die worden echt niet gebruikt om ’s nachts bosuilen te bespioneren. De kwestie is door een bezorgde inwoner van Hoogvliet aangekaart bij een hoge gemeenteambtenaar en die vond het een privékwestie. Nou ben ik voorzitter geweest van de ondernemersraad van de politie, maar ik geloof niet dat de toenmalige hoofdcommissaris Rob Hessing eenzelfde oordeel zou uitspreken als ik verkapt wapentuig aan een land in oorlog zou leveren dan wel daartoe zou oproepen. Soms heb je een pet op die je niet kunt afzetten. Zo is het bij de politie, bij de gemeente en dus ook bij de wijkraad, een door de gemeente Rotterdam geïnitieerd inspraakorgaan. Ik heb het betrokken wijkraadslid er niet op bevraagd, dat doen anderen inmiddels al of hebben dat reeds gedaan. Ik hoor het wel, zoals ik bijna alles wel hoor als ik op een wijkraadsvergadering mijn gezicht laat zien.
De avond begon al direct goed, net zoals die eindigde. Zowel heen vanuit Spijkenisse als terug bleef de Spijkenisserbrug omlaag. Het beloofde dus een topavond te worden tijdens de openbare vergadering van de wijkraad Hoogvliet! Bij de Aanbouw van de Oude Dorpskerk aangekomen dacht ik eerst verkeerd te zijn. Slecht een handvol mensen stond te wachten om naar binnen te gaan. Achter de vergadertafel slechts 7 wijkraadsleden plus één gemeenteambtenaar. Op de publieke tribune telde ik, inclusief mijzelf, negen toehoorders. Burgemeester Aboutaleb heeft onlangs aangegeven niet te weten hoe het komt dat er zo weinig interesse is in de lokale zeggenschap (je mag het geen politiek noemen!). Nou ik wel! Als je geen agenda uitdeelt bij aanvang, aanwezigen niet de gelegenheid geeft om spontaan een rondvraag te laten stellen (mag wel na afloop als de vergadering gesloten is) en geen gebruik maak van een geluidsinstallatie waardoor de, veelal oudere toehoorders, bijna niets van het gemompel verstaan, dan is het logisch dat de Rotterdamse burger liever thuis voor de buis blijft zitten, zelfs op een avond als Ajax voetbalt! Mij werd ingefluisterd dat er wel budget is voor het inhuren van een geluidsinstallatie maar dat ‘men’ het zonde van het geld vindt. Tja, als je klaagt dat een wijkraad in het algemeen, niet serieus wordt genomen door inwoners en de gemeenteraad, hoe serieus ben je dan zelf als je geen geld over hebt voor een installatie waarmee zelfs de grootste onzin in ieder geval voor een ieder verstaanbaar is?
De vergadering had overigens ook een positieve kant, het binnensmonds gemompel was na welgeteld 19 minuten ten einde wegens onvoldoende agendapunten. Op woensdag 5 oktober is er weer een openbare wijkraadsvergadering, ik kan me er nu al reeds op verheugen!
