Joop van der Hor, geboren in 1954 in Rotterdam, is een betrokken inwoner van Spijkenisse. Hij is naast columnist, ook trouwambtenaar, presentator, schrijver, ambassadeur van Villa Joep en pakt nog meer op wat op zijn pad komt. Hij werkte als persvoorlichter van de politie, is getrouwd en woont nu met zijn vrouw Gina in een appartement in Spijkenisse. In 2018 ontving hij de Nissewaardpenning uit handen van burgemeester Salet voor zijn inzet. Hij kijkt veel om zich heen en schrijft over allerlei zaken in zijn columns.
Nog een paar nachtjes slapen en dan is het zover, mensen in heel Rotterdam mogen hun stem uitbrengen op een kandidaat naar keuze. Rotterdammers mogen op – niet 1 maar twee stembiljetten – een hokje roodkleuren. Er zijn immers zowel gemeenteraads- als wijkraadsverkiezingen. Over de laatste wil ik het met u hebben. Er is iets raars aan de hand met deze verkiezingen. Op social media verschijnen er berichten, foto’s en filmpjes waar, juist in een periode waar op wereldschaal verdeeldheid en haat gezaaid wordt, mensen worden uitgesloten, ja zelfs geheel worden uitgewist alsof ze nooit hebben bestaan. Door de gemeente beschikbaar gestelde communicatiemiddelen worden misbruikt en fotomateriaal opzettelijk verandert in eigen propaganda wat gedeeld wordt op diverse facebookpagina’s en website. Daarbij worden de ‘afvalligen’ en andersdenkenden weggezet als Hoogvliet-vijandige politici die nooit iets hebben gedaan voor het welzijn van de Hoogvlieters zoals de voormalige rode linkerhand van de man die ooit voorzitter was van de deelgemeenteraad en door voormalige en nog actieve deelraadsleden en leden van de recent afgetreden gebiedscommissie betitelt wordt als een narcistisch persoon die er niet voor terug deinst om mensen en zelfs ambtenaren onder druk te (laten) zetten. Een hooggeplaatste functionaris liet zich ooit ontvallen; ‘Ben je niet voor hem, dan ben je tegen hem en maakt hij je het leven en werk heel moeilijk.’ U gelooft het niet? Vraag het aan zijn voorganger. Die loopt nog met een grote pleister op zijn rug van de daarin geplaatste politieke dolk.
Voor zijn vrienden, inderdaad, die heeft hij, is hij aardig en gul zo wordt wederom in kringen om hem heen gezegd. Belangenverstrengeling is hem evenmin vreemd maar slechts weinigen durven daar openlijk over te spreken want ze zijn als de dood voor hem. En geloof het of niet, het zijn niet alleen geruchten. Op het stadhuis In Rotterdam vindt men hem een heel nare man. Maar zoals wel vaker in de politiek worden interne zaken met de mantel der liefde bedekt.
En dan nu weer een nieuwe stunt of eigenlijk is het meer een streek. Langs de Groene Kruisweg staat bij binnenkomst nabij het Middengebied een heel groot verkiezingsbord, een digitale versie zodat de concurrent niet de eigen verkiezingsposter er overheen kan plakken. Van die foto is een foto gemaakt en die prijkt nu op verschillende facebookpagina’s en ook op die van Nieuw Hoogvliet, een niet politieke groepering die overigens helemaal niet zo nieuw is en gevormd na een paleisrevolutie binnen de IBP, de Initiatiefgroep Boomgaardshoek en Platen. Het enige verschil tussen de originele, door de gemeente Rotterdam beschikbaar en betaalde foto is dat Nieuw Hoogvliet 14 verkiesbare Hoogvlieters van de foto heeft verwijderd waaronder de enige VVD’er, de enige PvdA’er en de enige vrouw van Leefbaar maar ook, heel opvallend, elf mensen van allochtone afkomst. Ook circuleren er twee professionele videofilms waar tien witte en slechts één licht getinte kandidaat in acteren, niet echt een afspiegeling van de Hoogvlietse samenleving! En dat terwijl er op de FB en site van Nieuw Hoogvliet staat geschreven: ‘Met Nieuw Hoogvliet, zonder politieke partijen, maar met actieve Hoogvlieters, is er volop keuze bij de verkiezingen voor de wijkraad. Laat de politiek links liggen en kies voor mensen die je kent en de afgelopen jaren actief zijn geweest’ alsof de enige, op de foto uitgestufte rooie rakker binnen de oude gebiedscommissie niets voor Hoogvliet heeft gedaan. ‘Nog meer respect voor elkaar’ is de leuze van NH, maar respect voor de overige, nagenoeg allemaal allochtone kandidaten en voor foto-auteursrecht is geen sprake. Bij de kiesraad cq de gemeente Rotterdam is tenminste 1 klacht ingediend tegen deze weinig subtiele en volgens de indiener ‘smerige campagne’. Ik ben als columnist de voyeur die kijkt, luistert en schrijft. Niet ik, maar u, de kiezer heeft op 16 maart het laatste woord !
