Joop van der Hor, geboren in 1954 in Rotterdam, is een betrokken inwoner van Spijkenisse. Hij is naast columnist, ook trouwambtenaar, presentator, schrijver, ambassadeur van Villa Joep en pakt nog meer op wat op zijn pad komt. Hij werkte als persvoorlichter van de politie, is getrouwd en woont nu met zijn vrouw Gina in een appartement in Spijkenisse. In 2018 ontving hij de Nissewaardpenning uit handen van burgemeester Salet voor zijn inzet. Hij kijkt veel om zich heen en schrijft over allerlei zaken in zijn columns.
De oliebollen liggen in de vuilnisbak en 9 flessen zwaar over tijd geraakte campagne Demi Sec en Cava heb ik leeggegoten in de gootsteen. De kerstboom is afgetuigd en in stukken geknipt en gezaagd en ingepakt in 4 grote vuilniszakken want wachten tot ik mijn kerstboom van meneer Reinis op 8 januari mag buitenzetten om opgehaald te worden duurt me toch wat al te lang. Ook de vele ontvangen kerstkaarten zijn uit de woonkamer verdwenen en traditiegetrouw hebben mijn vrouw en ik een winnaar gekozen uit de grote stapel wenskaarten. Vroeger kozen we de mooiste kaart en verbonden daar een prijsje aan. Maar alle over datum geraakte namaak bubbels zonder bubbels zijn door de gootsteen gespoeld en wat moet je de winnaar dan geven? Voordat we de mooiste uitkozen hadden we aan de ontvangen kerst en nieuwjaarswenskaarten een prijs verbonden voor de lelijkste kaart. Maar in plaats van spijt van de afzenders voor hun lelijke en goedkope kaart die ze lieten bezorgen en het jaar erop een mooiere kaart uitkozen, kregen we tientallen oer lelijke kaarten toegestuurd waardoor de lol er ook snel vanaf ging. Meestal stond de winnaar al bij voorbaat vast. Op de zelf gemaakte kaart een foto van twee scheel en loens in de lens kijkende vrienden met een kerstmuts op en een glas namaak bubbels in de hand die ons gelukkig nieuwjaar wenste. Hartstikke lief natuurlijk maar man, man wat was het elk jaar weer schrikken als je de kaart uit de enveloppe haalde. Na drie keer op rij te hebben gewonnen hebben we ze nooit meer gezien. We zijn ontvriend ! Dat was natuurlijk niet onze bedoeling maar we blijven nu al heel wat jaren verschoon van hartverzakkingen en huil annex lachbuien.
Het bericht gaat onder de afbeelding verder.
Echter dit jaar hebben mijn vrouw en ik besloten toch weer een prijs beschikbaar te stellen. Niet voor de lelijkste en ook niet voor de leukste, maar voor de allerliefste kaart die we hebben mogen ontvangen. Het is een close finish geworden, een soort van Max Verstappen inhaalrace die in de laatste bocht Hamilton voorbij reed en de winst opstreek. Niet de ontzettend lieve kerstkaart van mijn in het buitenland wonende zoon en zijn vrouw gaan met de eer strijken, hoewel de tekst in de kaart ons tot tranen toe bewoog, maar de zelf op een A5 papiertje met een roze viltstift geschreven kerstwens van Bo en Mare. Ik heb overigens geen idee wie deze lieve, vermoedelijk heel jonge kinderen zijn, maar in elke van de paar honderd brievenbussen langs de Hongerlandsedijk in Spijkenisse hebben Bo en Mare een zelf gemaakte kaart gestopt, zo ontzettend aardig, attent en lief! Ze moeten er honderden hebben gemaakt en die zelf met oma of opa in alle brievenbussen hebben gestopt. Niemand van de bewoners heeft daardoor een eenzame kerst hoeven mee te maken want Bo en Mare hebben aan iedereen gedacht! Wat ik dan wel weer heel naar vind is dat sommige bewoners de lieve kerstwens op de wachtbank in de centrale hal hebben achtergelaten. ‘Die moet ik niet, wat moet ik met die rommel’ zullen ze wellicht gedacht hebben. Maar goed, verzuurde ouwe zeikerds heb je er overal wel tussen zitten. Lieve Bo en Mare, misschien leest iemand die weet wie jullie zijn deze column. Jullie hebben de prijs voor de allerliefste kaart ooit gewonnen. Laat via [email protected] weten waar je woont of hoe ik jullie kan bereiken zodat ik jullie prijs kan overhandigen, of laat opa of oma langskomen.
En dan loopt er bij ons in het flat nog zo’n kanjer rond; Quincy! Quincy bezorgd altijd trouw het weekblad Groot Nissewaard. Vanwege de corona mocht of wilde hij niet aanbellen om als bezorger de lezers van Groot Nissewaard een gelukkig nieuw jaar te wensen, iets waardoor hij honderden eurootjes is misgelopen, want oud & Nieuw is immers kassa voor een krantenbezorger. Quincy is een slimme jongen want hij heeft ook een wenskaart in de brievenbus gedaan en wel eentje met een QR code erop waardoor we hem een tikkie konden sturen. Waar bezorgers normaal een klein fooitje krijgen hebben we nu een flinke fooi gegeven. Het zal het verlies niet compenseren maar mensen als Quincy en ook Mare en Bo verdienen niet alleen respect maar ook een extra centje! Gelukkig nieuwjaar overigens allemaal want dan heb ik het ook!
