Column

COLUMN: Laat de dode kinderen met rust!

Joop van der Hor, geboren in 1954 in Rotterdam, is een betrokken inwoner van Spijkenisse. Hij is naast columnist, ook trouwambtenaar, presentator, schrijver, ambassadeur van Villa Joep en pakt nog meer op wat op zijn pad komt. Hij werkte als persvoorlichter van de politie, is getrouwd en woont nu met zijn vrouw Gina in een appartement op de Hongerlandsedijk. In 2018 ontving hij de Nissewaardpenning uit handen van burgemeester Salet voor zijn inzet. Hij kijkt veel om zich heen en schrijft over allerlei zaken in zijn columns.

Uitgerekend in de maand dat het tien jaar geleden is dat ik op de Zuiderbegraafplaats aan het vers gedolven graf stond van de toen 10-jarige Jennefer van Oostende uit Rotterdam-Zuidwijk, hebben leden van een spiritueel genootschap getracht geesten van overleden kinderen op te roepen. Dat gebeurde op de openbare begraafplaats Rusthof in Amersfoort, notabene met medeweten van de burgemeester van die plaats. Die burgemeester is Lucas Bolsius (CDA), voormalig wethouder van wereldstad Rotterdam, dus geen omhooggevallen boerenpummel uit Tinte of Simonshaven, maar iemand met visie en inzicht. Geen idee welke visie aan de toestemming van Bolsius ten grondslag heeft gelegen of welk inzicht hij heeft gehad. Je laat de doden met rust en je laat zeker geen seances van geestoproepers hun gang gaan op een kinderbegraafplaats. Dan ben je toch gewoon van God los en dat is voor een CDA-burgemeester zeker geen pretje. Ik zie dat burgemeester Foort van Oosten (VVD) niet zo snel doen. Die stond afgelopen week nog respectvol met bloemen in Hoogvliet bij een aldaar opgericht gedenkteken van twee in de 2e Wereldoorlog gesneuvelde piloten, wiens graven overigens te vinden zijn aan de Vredehofstraat in Spijkenisse.

De vader van één op de Amerfoortse begraafplaats begraven kinderen reageerde verbijsterd; ‘Het idee dat mensen ’s nachts tussen de kindergraven verblijven om geesten op te roepen, is heel onprettig en compleet onacceptabel voor de nabestaanden.’ Bolsius laat pas na aandringen weten dat, achteraf gezien, het beter was geweest om geen toestemming voor de geestoproeping af te geven. ‘We hebben ons onvoldoende gerealiseerd dat we hiermee naasten van overledenen zouden kwetsen.’ Wat een ontzettende oelewapper of moet ik zeggen oelewappie is die Bolsius! Hoe zou hij het vinden als wildvreemden ’s nachts rond het grafje van één van zijn kinderen zouden dansen? Om je in zoiets bizars in te kunnen leven hoef je geen kind te hebben verloren, zoiets doe je niet en daar geef je ook geen toestemming voor. Ik bezoek enkele keren per jaar het graf van de vermoorde Jennefer en loop dan ook langs de andere kindergrafjes. Ik probeer mij het verdriet van de nabestaanden dan voor te stellen, hetgeen onmogelijk is en daar ben ik dan ook weer heel dankbaar om, want niets is erger dan het verlies van je (klein)kind. Ik raad burgemeester Lucas Bolsius van Amersfoort aan om dat ook eens te doen. Misschien dat hij dan een fractie voelt van de pijn en het verdriet dat hij met zijn toestemming bij de betrokken ouders teweeg heeft gebracht.

Beeld: Joop van der Hor

Meer artikelen over:Column

Ook interessant